1889-1943. Filosoof en archeoloog, geboren te Coniston, doceerde vooral in Oxford. Het grootste deel van zijn filosofische werk betreft esthetica, filosofie van de geest, filosofie van de geschiedenis en metafysica.
Zijn theorie van de kunst, beïnvloed door croce, baseert de kunst op uitdrukking en verbeelding, hetgeen hem tot een behandeling van de taal brengt. In de filosofie van de geschiedenis ziet hij het als de taak van de historicus om de gedachten te reconstrueren die aan historische handelingen ten grondslag lagen of daarin belichaamd werden. Zijn latere metafysica heeft een soortgelijke strekking, want hij ziet de taak daarvan beperkt tot het reconstrueren van de ‘absolute presupposities’ van een tijdperk in de geschiedenis van het denken. (Zie implicatie.) The Principles of Art, 1938. Autobiography, 1939. An Essay on Metaphysics, 1940. The New Leviathan, 1942 (‘een poging om de Leviathan [van hobbes] te actualiseren’ (voorwoord)). The Idea of History, 1946.
