Een naam benoemt de drager ervan, en benoemt dus eigenlijk alleen als hij een werkelijke drager heeft, al kan hij zonder dat geheel begrijpelijk zijn (‘Hamlet’). De drager van een naam wordt tegenwoordig niet als zijn betekenis beschouwt. Een starre verwijter (‘rigid designator’) is een term die, als hij al een object benoemt, dat in iedere situatie zou doen mits het object nog bestaat en de taal hetzelfde blijft. ‘Kwadraat van drie’ is een starre verwijzer van negen. ‘Overwinnaar van Waterloo’ is een niet-starre verwijzer van Wellington, want hij had de slag kunnen verliezen. Het voorbehoud over bestaan onderscheidt de zwakke (en gebruikelijke) van de sterke betekenis van ‘starre verwijzer’.
S.Kripke, ‘Identity and necessity’, in M.K. Munitz (red.), Identity and Indivi- duation, 1971. (Zie pp. 144-149 voor starre verwijzer.)
