(Lat.: beatijkatio) is evenals de heiligverklaring een op grondig onderzoek gebaseerde plechtige uitspraak van de Paus, dat een dienaar Gods de hemelse glorie deelachtig is geworden. Zij gaat alleen gepaard met minder ceremonieel en strekt zich in haar gevolgen minder ver uit.
De verering, die na de heiligverklaring algemeen en openbaar mag zijn, blijft bij de zaligverklaring beperkt tot de plaatsen en de wijze, welke de Paus heeft bepaald. Gewoonlijk volgt op de zaligverklaring na een kort tijdsverloop de heiligverklaring en daarmee de algemene openbare verering. Over het kerkelijk recht inzake de heiligen zaligverklaring handelt het kerkelijk wetboek, de Codex Juris Canonici, in de canones 1999-2142.
