Engels romanschrijver (Londen 8 Jan. 1824 -23 Sept. 1889), vergezelde zijn ouders naar Italië en studeerde, na 3 jaren teruggekomen, in de rechten; werd echter geen advocaat. In 1848 schreef hij een wat te lange biografie van zijn vader, de schilder William Collins en nu bleef hij schrijven.
In 1851 sloot hij vriendschap met Dickens en er was veel wederzijdse invloed. Collins muntte vooral uit in de goed berekende bouw van zijn romans, die, dank zij een melodramatische verwikkeling, de lezer spannen, maar tevens fraai zijn van stijl en karaktertekening. Dit geldt niet voor zijn laatste romans, die niet alleen onder zijn slechte gezondheid leden, maar ook door zijn zucht tot propaganda voor opruiming van misbruiken.Bibl. (voornaamste werken): The Woman in White (i860); Armadale (1866); The Moonstone (1868); Poor Miss Finch (1872). Volled. bibliogr. in Mich. Sadleir, Excursions in Victorian Bibliography (1922).
Lit.: H. Sehlbach, Untersuch. über die Romankunst von W.C. (Jena 1931); S. M. Ellis, W.
C., Le Fanu and Others (1931); W. de la Mare, The Early Novels of W. C. (1932); T. S. Eliot, in inleid. tot The Moonstone (Worlds’ Classics); Letters of Ch.
Dickens to W. C. 1851-1870 (1892); M. L. Parrish and E.
V. Miller, W. C. and Ch. Reade (1940).
