(Latijn, werveling, pool van de hemel, of toppunt) wordt in de sterrenkunde gebruikt als aanduiding van het punt aan de hemel waar de grote cirkels, die men verkrijgt door de schijnbare bewegingen der sterren aan de hemel te verlengen, te zamen komen. De richting van het vertex is de gemiddelde bewegingsrichting der beschouwde sterren.
De term wordt meer in het bijzonder gebruikt om de bewegingsrichting der door Kapteyn ontdekte ster-stromen aan te geven.
