is de weigering van de overheidsrechter te beschikken op een bij hem ingediend verzoekschrift of een voor hem aanhangig rechtsgeding te beslissen (art. 13 A.B.; art. 844 W. v.B.Rv.). Zij kan leiden tot veroordeling tot schadevergoeding (art. 852 W.v.B.Rv.).
De procedure is geregeld in de artt. 844-852 W.v.B.Rv. Zij komt hoogst zelden voor.Lit.: Van Rossem, Het Ned. wetb. van burg. rechtsvord., 3de dr., II (bewerkt door R. P. Cleveringa), blz. 587-592; C. W. Star Busmann, Hoofdst. van burg. rechtsvord., nieuwe uitg. (1948). § 356.
