Frans rechtsgeleerde (Looz-lez-Lille 10 Febr. 1858 - Fontenay-aux-Roses 9 Febr. 1926), heeft zich vooral bewogen op het gebied van het internationaal recht. Hij was oprichter (1894) en tot zijn dood redacteur van de Revue générale de droit international public, hoofdredacteur van de Jurisprudence générale Dalloz, lid van het Institut de droit international en oprichter van het Institut des hautes études internationales de Paris (1921).
Fauchille heeft voor de 2de en volgende drukken het Manuel de droit international public van Henri Bonfils herzien en bijgewerkt. Van de door hem uitgegeven 8ste druk van dit standaardwerk (Traité de droit international public, 4 dln, Paris 1921-1926) heeft hij een werkelijk eigen werk weten te maken.Bibl.: Du blocus maritime (Paris 1882) ; La diplomatie française et la ligue des neutres de 1780 (1776-1783) (Paris 1893) ; Le conflit de limites entre le Brésil et la Grande-Bretagne et la sentence du roi d’Italie (Paris 1905); met N. Politis, Manuel de la Croix-Rouge à l’usage des militaires de terre et de mer et des sociétés de secours aux blessés (Paris 1908); La guerre de 1914. Recueil de documents intéressant le droit international (3 dln, Paris 1917-’24) ; L’évacuation des territoires occupés par l*Allemagne dans le Nord de la France, février mars 1917 (Paris 1917); Louis Renault 1843-1918. Sa vie— son œuvre (Paris 1918).
Lit.: A. de Lapradelle, P. F. in de Revue gén. de droit int. publ. (1926) ; J. Brown Scott, in: Amer. Jml of Internat. Law 20 (1926), blz. 335 vv.
