Cubaans dichter (Camagüey 1904), mulat, is de erkende leider der afrocubaanse negerpoëzie. In het begin stond hij onder de invloed van Villon en Baudelaire.
Daarna verdiepte hij zich in de negerfolklore en begon hij simpele, maar toch diepe populaire balladen en zgn. sones te schrijven, vaak doorspekt met woorden uit negertalen. Verscheidene zijn op muziek gezet en genieten in de Caraïbische wereld grote populariteit, zoals Mulata en Negro bembón. In de laatste jaren heeft Guillén Europa bezocht en lang in Mexico vertoefd. Hij is toen romances in Spaanse stijl gaan schrijven, waarvan de bekendste Diana is.Bibl.: Motivos de son (1930); Sóngoro cosongo (1931); West Indies limited (1934); España (1937); Cantos para soldados y sones para turistas (1937).