Evangelisch godgeleerde (Norka, Rusland, 17 Febr. 1848 - Göttingen 19 Juli 1925), begon als predikant in Rusland, vestigde zich in 1878 te Dorpat, waar hij 1882 buitengewoon, 1887 gewoon hoogleraar in de kerkgeschiedenis werd, 1891 te Göttingen. Bonwetsch was een zeer geleerd man, die met solide eigen oordeel vele moeilijke gebieden grondig bestudeerde, het Lutheranisme trachtte te hernieuwen, tamelijk conservatief doch in elk geval wetenschappelijk onafhankelijk.
Bibl.: o.a. Geschichte des Montanismus (1881); Kyrill und Methodius, die Lehrer der Slawen (1885); Methodius von Olympus I» Schriften (1891); Die Theologie des Methodius von Olympus untersucht (1903); Das slawische Henochbuch (1896); Die Bücher der Geheimnisse Henochs (1922); Grundriss der Dogmengesch. (1908); Kirchengesch. Russlands (1923); Die Theologie des Irenaus (een zeer rijp werk) (1925).
