Duits rechtsgeleerde (Büdingen 7 Mrt 1825 - Wiesbaden 20 Apr. 1902), was van 1879-1896 Reichsgerichtsrat. Verschillende monografieën werden door hem gepubliceerd, die van groot belang waren voor de berechting in strafzaken.
Hij verdedigde ten aanzien der causaliteitstheorie de mening, dat alle omstandigheden als gelijkwaardig zijn te beschouwen. Bij het strafbare laten zocht hij het causale element in de vernietiging ener verhinderende voorwaarde. Van belang is ook het onderscheid dat hij maakt tussen dader en medeplichtige, hetwelk hij zoekt in het al of niet zelfstandige van het beoogde doel.Bibi.: Zur Lehre von der Teilnahme an dem Verbrechen und der Begünstigung (1860); Ueber die Begehung der Verbrechen durch Unterlassung (Gerichtssaal, 1869); Nothstand und Nothwehr (Gerichtssaal, 1878); zur Natur der Vermögensstrafen (Gerichtssaal, 1878); Einheit und Mehrheit der Verbrechen (1879); Die Kausalität und ihre strafrechtlichen Beziehungen (18P5); Beiträge zur Theorie des Strafrechts und zum Strafgesetzbuch (1894).
