Russische schilderes (Gawrontsi, Oekraïne 23 Nov. 1860 Parijs 31 Oct. 1884), leerde te Parijs bij Fleury en Bastien-Lepage, schilderde portretten, zomede taferelen uit het Parijse leven op naturalistische manier, is echter vooral bekend geworden door haar ten dele door latere bezitters vervalste geschriften, het Journal de M.B. (2 dln, 1887), Cahiers intimes (1890) en Lettres de M.B. (1891). Daarin vindt men de ontstellende biecht van een naar het leven hongerende, die weet vroeg te zullen sterven.
In Nederland heeft L. van Deyssel op de literaire waarde van Basjkirtsew’s dagboek gewezen, ook Joh. de Meester schreef over haar; Ernee ’t Hooft inspireerde zij tot meerdere wandkleden.
