Noors scheikundige (Oslo 27 Nov. 1903), studeerde te Drontheim, Zürich en Yale, waar hij hoogleraar werd; sedert 1945 is hij aldaar J. W.
Gibbs — hoogleraar in de theoretische chemie. Hij heeft zeer belangrijke bijdragen geleverd op tal van gebieden van de theoretische chemie en physica, o.a. over de geleiding van oplossingen van sterke electrolyten (z Debye-Hückel-theorie), over het diëlectrische gedrag van vloeistoffen en over de thermodynamica van de irreversibele processen.
