(Latijn) noemt men de verandering van een door rechte en kromme lijnen begrensde figuur in een vierkant, dat dezelfde oppervlakte heeft; ook verstaat men er de algemene berekening van de oppervlakte van zulk een figuur onder. Geldt het de berekening van de oppervlakte van een gebogen oppervlak, dan spreekt men in plaats van kwadratuur ook van complanatie.
In het algemeen laat zich de kwadratuur slechts met behulp van de integraalrekening uitvoeren en omgekeerd wordt het rechtstreeks integreren van een functie ook wel kwadratuur genoemd. In de practijk stelt men zich met een benaderde kwadratuur tevreden (z cirkelkwadratuur).
