(Sofus August), Deens geschiedkundige (Kopenhagen 28 Dec. 1852 - 20 Juni 1930), was 1883-1916 hoogleraar te Kopenhagen, daarna algemeen rijksarchivaris 1916-1924 en is de grondlegger van het modern historisch onderzoek en onderwijs in Denemarken. Erslev’s studiën betreffen vooral de Deense geschiedenis in de middeleeuwen: bronnenpublicaties uit die voor zijn land zo gewichtige periode, en geschriften van methodisch-didactische en archivistische aard.
Te vermelden zijn: Valdemarernes Storhedstid (1898); Overzicht over Kilderne til Danmarks Historie i Middelalderen (1892); Historisk Teknik (1911, in het Duits vertaald: Historische Technik, 1928); Rigsarkivet og Hjœlpemidlerne til dets Benyttelse (1923); zijn rectorale rede in ign handelde over de Deense historiografie van zijn tijd en werd in ig22 herdrukt te zamen met een bibliografie van zijn werken: Vort Slœgtleds Arbejde i dansk Historie.Lit.: Festskrift til K. E. (Kabnhavn 1927); Hist. Afhandlinger
ii (1937).
