(Remy Léopold), Belgisch wijsgeer en wiskundige (Luik 30 Sept. 1831 — Bonn 14 Aug. 1896), studeerde te Luik en te Bonn en werd in 1860 leraar aan de „École normale des humanités” in zijn geboortestad. Van 1863-1866 was hij hoogleraar in de wijsbegeerte aan de Universiteit te Gent en werd wegens pantheïstische stellingen in 1866 als titularis voor de klassieke taalkunde overgeplaatst naar Luik.
Terzelfder tijd als W. Wundt behoort hij tot de baanbrekers van de experimentele zielkunde. Sedert 1885 hield hij zich in het bijzonder met de studie van het hypnotisme bezig. De algebraïsche notatie, die hij in zijn „Logique algorithmique” op de theorie van het syllogisme toepaste, loopt vooruit op de huidige logistiek.Bibl.: Prolégomènes philosophiques de la géométrie (1860); De la moralité en littérature (1861); Essai de logique scientifique (Liège 1865); Recherches sur la mesure des sensations (1872); Théorie générale de la sensibilité (1875); La psychologie comme Science naturelle (1876); Logique algorithmique (1877); Chrestomathie latine (1882); Eléments de psycho-physique générale et spéciale (1882); Questions de Philosophie et de Science (5 dln, Liège 1883-1890); Conférences ä la société Franklin (1882); Ex. crit. de la loi psycho-physique (1883); Le sommeil et les rêves (1885); La matière brute et la matière vivante (Liège 1887); L’hypnotisme et la liberté des représentations publiques (Liège 1888): Le magnétisme animal (Bruxelles 1889); Magnétiseurs et médecins (Paris 1890); L’hypnotisme devant les Chambres beiges (Paris 1892); De l’origine des effets curatifs de l’hypnotisme (1897).
Lit.: L. Brulez, Delboeufs Bedeutung für die Logik (Berlin 1919) en in Kant-Studien (1920).
