eigenlijk Djayakêrta, door de Chinezen Soenda Kelapa genoemd, vestiging aan de mond van de Tjiliwoeng. In 1522 vonden de Portugezen hier het heidens gezag van Padjadjaran; in 1526, toen zij terugkwamen, om aan de vier jaar tevoren gesloten overeenkomst gevolg te geven, bleek het inmiddels geïslamiseerd; nog later kwam het onder Bantam en zo was de toestand bij de eerste bezoeken der Nederlanders.
De op de plaats van Jacatra gebouwde stad kreeg de naam Batavia (z Batavia, geschiedenis). Ten slotte kreeg de plaats, bij de overdracht der souvereiniteit aan de Repoeblik Indonesia, in 1949, de naam Djakarta.
