Vlaams schrijver (Antwerpen 28 Mei 1887 - 7 Dec. 1930), vereerder van Flaubert, onder wiens invloed hij fantasie en nauwkeurige waarneming in een zo zuiver en volmaakt mogelijke woordkunst trachtte vast te leggen. Hij publiceerde uitsluitend korte prozastukken — verhalen en schetsen — en bereikte zijn hoogtepunt in Historische Verbeeldingen, drie op ernstige voorstudie steunende historische verhalen, die echter eigen gemoedsleven vertolken.
Bibl.: Uit beloken tijd (Antwerpen 1919) 5 Mensen en Dingen (ibid. 1921); Historische Verbeeldingen (ibid. 1926); Het bonte leven (ibid. 1928).
