zijn woorden, die alleen in klank met elkaar overeenkomen, zoals licht (niet donker) en licht (niet zwaar); bot (vis), bot (been) en bot (stomp); peil en pijl enz. Het grotere taalgeheel waarin zo’n woord gebruikt wordt zal in de regel de specifieke betekenis (eigenlijk: de keus uit betekenissen), welke bedoeld wordt duidelijk maken.
Soms echter wordt het feit, dat zeer verschillende betekenissen tegelijk door één woord worden opgeroepen, als hinderlijk gevoeld; er ontstaan belachelijke associaties, zo bijv. bij het woord slachten, dat behalve doden ook gelijken op betekende. Ter vermijding hiervan weert men onwillekeurig één der betekenissen door een andere omschrijving te gebruiken, zodat het oude woord zijn eertijds dubbele betekenis verliest.Lit.: A. P. Kieft, Homonymie en haar invloed op de taalontwikkeling (Groningen 1938).
