is een optisch verschijnsel, verwant aan de aureool* of glorie. Het wordt bij heldere, niet te laag staande zon gezien op bedauwd gras, doch ook wel op stoppelvelden of glad geschoren gazons, en bestaat uit een lichtend veld om het tegenpunt van de waarnemer, d.w.z. om de schaduw van zijn eigen hoofd.
Het verschijnsel berust hierop, dat de dauwdruppels (of stoppels of sprietjes), die door de zon direct beschenen worden, het ontvangen licht voor een groot deel reflecteren en wel naar alle kanten; doch alleen in de richting van de zon vindt het gereflecteerde licht de weg geheel vrij, in die richting treedt meer van dit licht uit dan in een andere richting. Daar komt dan nog een zekere brandglaswerking van de dauwdruppels bij.Lit.: M. Minnaert, Natuurkunde van het Vrije Veld, dl I, blz. 168-170 (Zutfen 1937).
