is een verdrag door de V.S. en Groot-Brittannië gesloten, ter vervanging van het in 1901 aflopend Clayton-Bulwer-tractaat* omtrent de rechten dier staten op een interoceaanverbinding door Centraal-Amerika. Reeds lang was men niet meer tevreden met het bestaande verdrag en in 1898 werden onderhandelingen door Hay en Pauncefote namens genoemde landen gevoerd, die 5 Febr. 1900 tot een overeenkomst leidden, die in de V.S. door de Senaat niet geratificeerd werd.
Dezelfde onderhandelaars ontwierpen 18 Nov. 1901 een nieuwe overeenkomst die in 1902 door de Senaat en de president (Th. Roosevelt) werd aanvaard: het kanaal zou neutraal zijn, maar Amerika mocht er wel forten bouwen en kreeg dus de volledige controle over deze scheepvaartverbinding. Toen na de totstandkoming van het Panamakanaal aan Amerikaanse kustvaarders vrijheid van tol werd gegeven, protesteerde Engeland tegen deze inbreuk op de bij het tractaat aanvaarde gelijkstelling van Engelse en Amerikaanse schepen. Wilson gaf de Britten gelijk en de Senaat stemde hierin toe (1913-1914) : geen enkel schip geniet dus vrijheid van rechten.
