Duits taalkundige (Altenburg 13 Oct. 1807 - Lemnitz, Thüringen, 3 Sept. 1874), trad in Saksen-Altenburg in staatsdienst. In 1831 werd hij bevorderd tot Kammerund Regierungsrat.
In het laatst van 1848 werd hij minister-president in Altenburg, doch hij legde in Aug. 1849 die betrekking neer en ging in 1850 naar het Parlement te Erfurt, waarna hij in 1851 tot voorzitter der volksvertegenwoordiging in Altenburg gekozen werd. Hij bestudeerde daarnaast een groot aantal, vnl. Oostaziatische talen.BibL: Eléments de la grammaire mandchoue (1833); Grundzüge der syrjänischen Grammatik (1841); Ueber die samojedische Sprache (1850); Kurze Grammatik der tscherokesischen Sprache (1852); een nieuwe critische uitgave der Gotische bijbelvertaling van Wulfila (met Lobe, 1848); Beiträge zur Sprachenkunde (1852, waarin de Dajak-, Dakota- en Kiriritalen behandeld worden); Grammatik und Wörterbuch der Kassaisprache (1857); Die melanesischen Sprachen (1860-1873)» Sse-schu, Schuking, Schi-king in mandschurischer Übersetzung (1864); Geschichte der Grossen Liao aus dem Mandschu übersetzt (1877).
