Duits schrijver (Seerhausen 8 Juli 1890), was sinds 1933 dramaturg aan de Staatsschouwburg te Berlijn. Zijn eerste werken waren drama’s, meest sterk expressionnistisch getint.
Later is hij ook gedichten en romans gaan schrijven en werd hij een van de voorgangers in de nationaal-socialistische beweging. Hij was voorzitter van de Akademie der Dichtung en de Reichsschrifttumskammer. Na 1935 heeft hij weinig meer gepubliceerd. In het interneringskamp, waarheen hij in 1945 werd overgebracht, vertaalde hij Franse gedichten. In 1949 werd hem, met andere straffen, voor 10 jaar een publicatieverbod opgelegd.Bibl.: Drama’s: Die Stunde der Sterbenden (1914); Der junge Mensch (1916); Der König (1920); Propheten (1923); Die fröhliche Stadt (1925); Thomas Paine (1927); Schlageter (1933). Blijspelen: Stroh (1916); Der Ausländer (1916); Gedichten: Wegwärts (1916); Mutter (1921). Romans: Der Anfang (autobiogr., 1917); Der Kreuzweg (1922); Consuela (1924); Ich glaube (1928); So gehen sie hin (1930); Ave Eva (1932); Mutter ohne Tod (Nov. 1933); Die Torheit einer Liebe (1930); Maske und Gesicht. Reise eines Nationalsozialisten von Deutschland nach Deutschland (1935); Standpunkt und Fortschritt (essay 1935).
Lit.: H. Franke, H. J. (in: Die neue Literatur (1935)); S. Casper, H. J. (1940).
