Arabisch dichter uit de Omajjaden-tijd (Basra ca 640 ca 732), woonde het grootste gedeelte van zijn leven te Basra ; ca 670 moest hij om politieke redenen naar Medina vluchten. Als dichter is hij vooral bekend door zijn strijdverzen tegen de dichters Djarïr en al-Achtal, die verzameld zijn in een bundel genaamd Nakâ’id (uitgeg. d.
Bevan, 1905-1909). Verder brachten zijn eigenwaan en andere slechte eigenschappen hem in conflict met tal van andere tijdgenoten; vele anecdoten over hem zijn in omloop in de Arabische literatuur.Bibl. : Diwan, isteged. uitgeg. d. R. Boucher (Paris 1870-1875), 2de ged. d. J. Heil (München 1901).
Lit.: J. Heil, Das Leben Farazdag nach seinen Gedichten (Leipzig 1903).
