(Heinrich Johann), Duits scheikundige (Jamburg 16 Mei 1861 - Göttingen 17 Dec. 1938), was lange tijd hoogleraar te Göttingen (1907-1930). Hij heeft zich vooral naam gemaakt door zijn uitgebreide onderzoekingen op het gebied van de phasenleer en over allotropie.
Vooral zijn onderzoekingen van de binaire en ternaire metaallegeringen zijn van groot belang geweest. Hij heeft ook voor de kristallisatie baanbrekend werk verricht, zomede voor het bereiken van hoge temperaturen.Bibl.: Talr. publ. i. h. Z. Anorg. Chemie; Kristallisieren und Schmelzen (1903); Lehrbuch der Metallographie (1914, 4de dr., Lehrb. d. Metallkunde 1932); Lehrbuch der heterogenen Gleichgewichte (1924); Der Glaszustand (1933); Aggregatzustände (2de dr. 1923, ook i. h. Eng. 1926).
Lit.: Ztschr. Anorg. Chemie 154 (1926); 240 (1939).
