is de negatieve electrode van enige soorten ontladingsbuizen. Het is een draad, al of niet gespiraliseerd, die door een electrische stroom op hoge temperatuur wordt gebracht en ten gevolge daarvan electronen uitzendt (z electronen-emissie).
In de grotere zendlampen der radiotechniek gebruikt men als gloeidraadmateriaal wolfraam in de vorm van één of meer haarspeldvormige lussen. In de kleinere radiolampen heeft men een kerndraad dikwijls van molybdeen, die verkoperd wordt en daarna bedekt met barium- en strontiumoxyd. Deze oxyden emitteren bij veel lager temperatuur dan wolfraam; om het minder felle lichten van deze draden noemt men ze soms dull-emitters, meestal echter oxydkathoden. Dezelfde emitterende stoffen worden gebruikt in kwikdampgelijkrichters en neon-reclamebuizen.De stroomdoorgang door de gloeidraad brengt een potentiaalverval mee, dat in radiolampen als hinderlijk wordt ondervonden, vooral als de draad op wisselstroom brandt. Om een aequipotentiaal-kathode te verkrijgen, is men overgegaan tot de constructie van de indirect verhitte kathode. Een gloeilichaam heeft de vorm van een scherpe V en steekt in een cylindrisch buisje, daarvan geïsoleerd door een of ander isolatiemateriaal. Door de warmtegeleiding wordt het buisje ook dof gloeiend en daarop aanwezig bariumoxyde begint te emitteren.
