een oude Franse dans, afkomstig uit het „Pays de Gap”, waarvan de bewoners „Gavots” genoemd worden. De dans is reeds in de 16de eeuw bekend, doch werd in Parijs vooral populair aan het hof van Lodewijk XIV.
In de suite kreeg de gavotte als een zgn. „intermezzo” vaak een plaats. Evenals het menuet, werd de gavotte met een tweede gavotte gecombineerd; de tweede gavotte werd dan gewoonlijk à la musette geschreven. Karakteristiek voor deze in een matig snelle 2/2 of 4/4 maat geschreven dans is het periodische rhythme met twee kwarten opmaat en twee kwarten neerslag. In de lyrische gavottes uit de opera’s van Grétry begint het karakteristieke rhythme te ontaarden.
Toch kan men het gavottetype nog in tal van muziekstukken uit de 20ste eeuw terugvinden, al komt dit niet altijd in de titel tot uitdrukking.
