zijn fijne vezels, bijv. spier- en zenuwvezels. De heersende opvatting over de structuur van het centrale zenuwstelsel zegt, dat dit in hoofdzaak is opgebouwd uit bijzondere cellen met korte en lange uitlopers, de zgn. neuronen (z neuronentheorie).
Nu blijkt echter, dat in deze neuronen en hun uitlopers een zeer uitgebreid en samenhangend netwerk van bundels fijne vezels voorkomt, de neurofibrillen. De fibrillentheorie zegt, dat deze vezelbundels de eigenlijke elementen zijn, die de delen van het centrale zenuwstelsel met elkaar in functionele samenhang brengen, en dat daarvoor de cellen der neuronen niet altijd onmisbaar zijn.
