Frans romanschrijver (Bédarieux, Hérault 19 Juni 1827 - Parijs 11 Febr. 1898), ontving zijn opleiding op de seminaria van Saint-Pons en Montpellier en was later conservator aan de Mazarine-bibliotheek te Parijs. Hij is bekend geworden door zijn boeken over het boerenleven in de Cevennen, maar vooral als de realistische schilder van het priestermilieu, wat hem de bijnaam „Balzac du clergé” heeft bezorgd.
Als zijn voornaamste werk geldt algemeen L'Abbé Tigrane, Candidat à la Papauté (1873), waarin het psychologische portret van de eerzuchtige geestelijke terecht wordt geroemd.Bibl. : Les Hirondelles, poésies (1848) ; Feuilles de lierre (1853) ; Les Courbezon (1862) ; Scènes de la Vie cléricale. Julien Savignac (1863) ; Mlle de Malavieille (1865) ; Scènes de la Vie rustique. Le Chevrier (1867); Le Marquis de Pierrerue. La Rue du Puits-quiparle (1874); Barnabé (1875); La petite Mère. La Paroisse du Jugement dernier (1877); Madame Fuster (1877); Le Roman d’un peintre (1878); Mon Oncle Célestin (1881); Lucifer (1884); Le Roi Ramire (1884) ; Monsieur Jean (1886) ; Toussaint Galabru (1887); Ma Vocation (1889, autobiogr.); Norine (1889); L’Abbé Roitelet (1890); Xavière (1890); Germy (1891); Sylviane (1892); Mon ami Gaffard (1894); Taillevent (1895); Ma Jeunesse (1903) J Mgr Formose (1929).
Lit.: F. Duviard, F. F. (thèse, Cahors 1927, 2 vol.).
