Italiaans schrijver en politicus (Milaan 6 Nov. 1842 - Rome 6 Mrt 1898), wijdde zich jong aan de journalistiek, was een vurig aanhanger van Garibaldi en liet zich in 1866 als een van diens vrijwilligers inschrijven. Toen het vrede werd, stichtte hij met enige andere vurige revolutionnairen de anti-monarchistische Gazzettina rossa. Ook schreef hij verzen en begon
in die tijd de lange reeks duels en processen, die zijn leven gekarakteriseerd hebben. In 1872 schreef hij een toneelstuk I Pezzenti, dat veel succes had en door een reeks andere gevolgd werd. Het politieke leven trok hem echter nog meer aan. In 1873 werd hij in het parlement gekozen, waar hij tot de uiterste linkerzijde behoorde.
In het parlement en daarbuiten hield hij heftige redevoeringen, die hevige opschudding teweeg brachten. In een duel met de directeur van de Gazzetta di Venezia, F. Macola, werd hij dodelijk gewond.
Bibl.: Agnese (1873); Guido (1873); Alcibiade, la critica e il secolo di Pericle (1874); I Messeni (1877); II Cantico dei Cantici (1882); La Sposa di Menecle (1882); II povero Piero (1884); La Figlia di Jefte (1887); Agatodemon (1891). Zijn volledige werken zijn in 10 dln uitgegeven (Milano 1896).
Lit.: De Mohr, Felice C. (1899).
