Duits socialist (1885), aanvankelijk metaalarbeider, later vakverenigingsbeambte, sloot zich bij de oprichting bij de Spartakusbond aan en stichtte in 1917 de illegale organisatie der revolutionnaire Obleute. Bij de Duitse revolutie van Nov. 1918 werd hij voorzitter van de eerste zitting van de provisorische arsolraad* en één der drie vertegenwoordigers van de Onafhankelijke Socialisten in de regering der Volksbeauftragten, waar hij echter 29 Dec. 1918 uittrad, tegelijk met zijn partijgenoten Haase* en Dittmann.
Later ontwikkelde hij zich meer naar rechts. Onder de titel Aus der Werkstatt der deutschen Revolution schreef hij in 1920 zijn herinneringen.
