noemde men in de middeleeuwen in Italië de aanzienlijke leenmannen der bisschoppen, die de rechtspraak uitoefenden, en in Griekenland de aanvoerders of hoofdlieden van krijgsbenden, de Palikaren en Klephthen, wier waardigheid erfelijk was. In de 11de eeuw vatte men de hoge leenmannen van de keizer (de bisschoppen, abten, graven enz.) samen onder de naam „capitani” tegenover de achter-leenmannen.
In het N. van Apulië kregen zij het bestuur in handen, vandaar dat deze streek wel capitanata genoemd wordt.In de 13de eeuw noemde men capitani del popolo de hoofden der troepenmacht van de Italiaanse stedelijke burgerij. Ze slaagden er vaak in de gemeenten te veranderen in heerlijkheden, welke ze zelf bestuurden.
