of inklinking is een verschijnsel, dat men bij het uitvoeren van grondwerken opmerkt, alsook in pas bedijkte en in drooggemaakte gronden. Bij grondwerken bestaat het verschijnsel daarin, dat in de opgebrachte grond aanvankelijk holten overblijven, die zich later weder langzamerhand sluiten, zodat het bovenvlak van de grond moet dalen.
Daarbij komt, dat de opgebrachte grond dikwijls vochtig is en dan later bij het droog worden krimpt. De klink is verschillend naar gelang van de grondsoort; hoe samenhangen der deze is, hoe sterker de beklinking. Bij zand, vooral wanneer dit door spoeling of langs de natte weg wordt opgebracht, is geen of geringe beklinking, bij vochtige veengrond is zij het sterkst.Het beklinken van bedijkte en drooggemaakte gronden ontstaat door het ontwijken van water uit, dus het droger en vaster worden van, de bodem. Het dalen van het maaiveld heeft soms ten gevolge, dat bedijkte gronden te weinig boven de ebstand van het buitenwater verheven blijven om vrij uit te wateren en dan bemalen* moeten worden.
