was ca 1875 een ringvormige pantsering voor één of twee zware stukken van het scheepsgeschut, waarbinnen deze op een draaischijf waren opgesteld en over de barbette-wal heen vuurden. De kanonnen zelf waren daarbij dus niet beschermd, in tegenstelling met die, in draaibare gesloten torens geplaatst, welke torens een opening hadden, waardoor een deel van het kanon naar buiten stak.
De barbette had het voordeel, dat de pantsering vast was en dus deze zware massa niet mede rond gevoerd behoefde te worden bij het draaien van het kanon, zoals bij torens het geval was. De barbettes kwamen het eerst voor op Engelse en Franse oorlogsschepen in de tweede helft van de 19de eeuw en betekenden een revolutie in de opstelling van het scheepsgeschut, dat vóór die tijd in de brede zijden in geschutspoorten stond, evenals in de zeiltijd.
