(1785-1871), werd in 1821 predikant te Enköping, onderscheidde zich door zijn nasporingen op het gebied der oude Skandinavische letterkunde en leverde een vertaling van de Edda (1818). Zijn hoofdbetekenis ligt in de verzameling der Zweedse volksliederen.
Samen met E. G. Geijer gaf hij van 1814-1816 uit Svenska Folkvisor frdn forntiden, dat in wetenschappelijk opzicht verschillende tekortkomingen heeft, maar om zijn invloed, zowel op de bestudering der volkskunst als op de moderne poëzie, van grote betekenis is geweest. Een tweede vermeerderde uitgave verscheen in 1880 (bezorgd door Bergström en Höijer). Hij dichtte ook zelf in de trant der volksballaden, bijv. de romance Näekens polska en schreef enige psalmen.Lit.: A. A. Afzelius, Minnen (autobiogr., Stockholm 1901).
