is de naam van het opperhoofd van het boze gedeelte der schepping in het Oud-perzische godsdienstsysteem. In de Avesta heet hij Angramainyoesj, d.w.z. „boze geest”; Ahriman is de Middelperzische vorm.
Hij vormde waarschijnlijk reeds een vast bestanddeel van de prediking van Zoroaster. In ieder geval speelde hij van oudsher in het volksgeloof de rol van aartsduivel. In de theologische literatuur van de Sassaniedentijd vindt men uitvoerige speculaties over de rol, die hij in het wereldgebeuren speelt (z Mazdeïsme).Lit.: J. Darmesteter, Ohrmard’et Ahriman (Paris 1887); W. Jackson, in Grundriss der iranischen Philologié, II, p. 647 v.v.; J. Hastings, Encyclopaedia of Religion and Ethics, I, p. 237.
