heet een standpunt in de wijsbegeerte, dat niet, zoals het skepticisme, de mogelijkheid van alle ware kennis in twijfel trekt, maar stelt, dat deze omtrent de diepste dingen, zoals de metaphysische aard van het absolute, de eigenschappen van God enz. niet mogelijk is, zodat het nuttiger is zich bewust tot het willen kennen der ervaringsgegevens te beperken. De term „agnostie” is voor het eerst door Huxley in 1869 voor deze wijsgerige theorie gebruikt.
Lit.: A. W. Momerie, Agnosticism (1891); J. Ward, Naturalism and Agnosticism (Gifford-Lectures 1896-1898), 4-th ed. 1915» vol. II; R. Flint, Agnosticism (1903); R» A. Armstrong, Agnosticism and Theism in the 19th Century (1905); W. P. Steenkamp, Het agnosticisme van Herbert Spencer (1910).
