Zizianow is de naam van een vermaard Russisch geslacht, uit Georgië afkomstig. Vorst Paul Sacharjewitsj Zizianow vergezelde tegen het einde der regéring van Peter de Groote den door de Turken verdreven czaar Wachtang naar Rusland, trad hier in krygsdienst en sneuvelde bij Wilmanstrand in den slag tegen de Zweden (1741). Zijn kleinzoon, vorst Paul Dimitrijewitsj, geboren den 8sten September 1754 te Moskou, nam in 1777 dienst bij het Preobrasjenskische regiment der garde, werd in 1780 kommandant van het Petersburgsche regiment grenadiers, diende in den oorlog tegen de Turken in 1787 onder Romanzow en Sepnin en klom in 1793 op tot generaal-majoor. Nadat hij in den Poolschen opstand van 1794 roem behaald had door de verdediging van Grodno en door zijne overwinning op de generaals Sapieha en Grabowski en voorts sedert 1796 zich onderscheiden had in Trans-Caucasië, belastte Alexander I hem in 1801 met het militair bestuur in Astrakan en met het opperbevel in Groesië, alsmede in 1803 met het bewind in Trans-Caucasië. hij bragt in dit en het volgend jaar de Lesghiërs, den Khan van Zelissoei, Mingrelië, het khanaat van Gansja en dat van Iremeti tot onderwerping.
Eene expeditie naar Eriwan mislukte, maar daarentegen bogen de naburige Khans onder zijn gezag. Hij werd in 1806 bij eene zamenkomst met den Khan van Bakoe door een sluipmoordenaar doodgeschoten. De regéring deed te Tiflis een gedenkteeken verrijzen te zijner eere. — zijn neef Dimitri Iwanowitsj Zizianow overleed als staatsraad in werkelijke dienst en als kamerheer te Petersburg den 20sten October 1820.
