Zenódotus

betekenis & definitie

Zenódotus, een Alexandrijnsch taalkenner uit de 3de eeuw vóór Chr., was geboren te Ephesus, behoorde volgens Suidas tot de leerlingen van Philetas, was onder de regéring van Ptolemaeus Philadelphus (285—247), die hem tot onderwijzer van zijn zoon benoemde, bestuurder van de door dezen Vorst gestichte boekerij te Alexandrië en bezorgde eene nieuwe uitgave der gedichten van Homerus uit de aldaar aanwezige handschriften. Aan hem (met Aristóphanes van Byzantium en Aristarchus) zijn wij dus vermoedelijk deze gedichten verschuldigd in den toestand, waarin zij zich thans bevinden. Ook meent men, dat hij de gedichten van Pindarus en die van Anacreon op dergelijke wijze behandeld heeft.