Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 20-08-2018

Waterbreuk (hydrocele)

betekenis & definitie

Waterbreuk (hydrocele) noemt men eene ziekelijke ophooping van sereus vocht in de vliezen van den zaadstreng en van den balzak. Bij uitzetting van den balzak, daardoor veroorzaakt, wordt deze door hare zwaarte zeer lastig en doet pijnlijke trekkingen ontstaan, welke men echter door het bezigen van een schortband (suspensorium) kan verminderen. De waterbreuk ontstaat gewoonlijk door beleediging van den balzak, bijv. door de schokken van het paardrijden.

Men kan eene tijdelijke beterschap te voorschijn roepen door den balzak met een lancet te openen en het vocht daaruit te verwijderen. Tot eene volkomene genezing evenwel bedient men zich gewoonlijk van inspuiting van iodiumtinctuur. Keert de breuk ook dan nog terug, dan is eene insnijding onvermijdelijk.

< >