Wachsmuth

betekenis & definitie

Wachsmuth (Ernst Wilhelm Gottlieb), een Duitsch geschiedschrijver, geboren den 26sten December 1784 te Hildesheim, studeerde te Halle in de letteren en godgeleerdheid , werd daarop leeraar aan de kloosterschool te Magdeburg, vervolgens aan het gymnasium te Zerbst, in 1815 aan de stichting van Francke te Halle, waar hij tevens de betrekking bekleedde van lector in de Italiaansche en Engelsche talen aan de universiteit, in 1820 professor aan de hoogeschool te Kiel en in 1825 aan die te Leipzig, waar hij den 23sten Januarij 1866 overleed. Hij schreef: „Aeltere Geschichte des römischen Rechts (1819) ”, — „Theorie der historischen Forschung (1820) ”, — „Grundrisz der allgemeine Geschichte von Völkern und Staaten (1826; 4de druk, 1875)”, — Hellenische Alterthumskunde (1826—1830, 4 dln; 2de druk, 1843—1846, 2 dln)”, — „Historische Darstellungen aus der Geschichte der neuern Zeit (1831—1835, 3 dln)”, — „Die europäische Sittengeschichte (1831—1839, 5 dln)”, — „Geschichte Frankreichs im Revolutionszeitalter (1840—1844, 4 dln)”, — „Weimars Musenhof in den Jahren 1772—1807 (1844)”, — „Das Zeitalter der Revolution (1846—1848, 4 dln)”, — „Allgemeine Kulturgeschichte (1850 — 1852, 3 dln)”, — „Die geschichte der politischen Parteiungen (1853—1857, 3 dln)”, — „Geschichte deutscher Nationalität (1860—1862, 3 dln)”,— en „Niedersächsische Geschichten (1863)”.