Vullers

betekenis & definitie

Vullers (Johan August), een uitstekend beoefenaar der Oostersche letteren, geboren den 23sten October 1808 te Bonn, studeerde aldaar in de godgeleerdheid en in de Oostersche talen, legde zich te Parijs toe op het Arabisch, Perzisch, Syrisch, Turksch en Chineesch, voorts te Berlijn en te Bonn op het Sanskriet, vestigde zich in 1831 in laatstgenoemde stad als privaatdocent en zag zich in 1833 benoemd tot hoogleeraar te Gieszen, waar hij bij voortduring werkzaam is. Hij leverde: „Harethi Moaliaca cum scholiis Zuzenii (1827)”, — „Torafae Moaliaca cum Zuzenii scholiis (1829)”, — „Fragmente über die Religion des Zoroaster (1831)”, — „Grammaticae arabicae elementa (1832)”, — „Chrestomathia Sbahnamiana (1833)”, — „Mirchondi historia Seldschukidarum (1838)”, — „Vitae poetarum persicorum ex Dauletschahi historia poetarum excerptae (1839—1868, 2 stukken)”, — „Institutiones linguae persicae cum sanscrita et zendica lingua comparatae (1810; 2de druk, 1870)”, — „Syntaxis et ars metrica Persarum (4850)”, — „Lexicon persico latinum etymologicum (1855—1864; supplement, 1868)”, een voortreffelijk werk, door het lnstitut de France en de Académie des inscriptions bekroond, — en „Firdusii liber regum Schahname (Leiden 1876)”.