Vanvitelli. Onder dezen naam vermelden wij:
Gaspar Vanvitelli, bijgenaamd degli Occhiale, een landschapschilder, gesproten uit een Nederlandsch geslacht, hetwelk Vitellius of Kalf heette. Hij werd geboren te Utrecht in 1647, begaf zich op 19-jarigen leeftijd naar Rome, bezocht verschillende Italiaansche steden en schilderde een aantal stadsgezigten en villa’s, alsmede eenige zeestukken. Te Napels genoot hij een eervol onthaal en werd er begunstigd door het Hof. Na zijn terugkeer te Rome schilderde hij er bijna al de schoone gebouwen der stad, werd er lid van de académie van San Luca, en overleed te Rome in 1736.
Luigi Vanvitelli, desgelijks een verdienstelijk schilder en een zoon van den voorgaande. Hij werd geboren te Rome in 1700 en op 20jarigen leeftijd reeds belast met de frescobeschildering van de kapél van Sta Cecilia in Trastevere. Later wijdde hij zich aan de schoone bouwkunst en verwierf op 26-jarigen ouderdom de betrekking van architect aan de St. Pieterskerk. Hij leverde ook nog schilderstukken, maar hield zich hoofdzakelijk bezig met het restauréren van oude en het stichten van nieuwe gebouwen te Rome. Voorts deed hij te Ancona eene haven aanleggen en een hospitaal verrijzen en ontwierp onderscheidene plannen voor de restauratie van kerken te Rome en elders. In 1745 werd hij naar Milaan geroepen, waar hij een plan in gereedheid bragt voor de façade van den Dom, dat evenwel niet werd uitgevoerd, en in 1751 naar Napels, waar Karel III een ruim veld voor zijne werkzaamheid opende. Hij restaureerde den hoofdgevel van het Koninklijk paleis, bouwde er eenige nieuwe kerken, het lustslot te Caserta met eene beroemde waterleiding, en overleed te Rome in 1773.
