Ujfalvy (Charles Eugène) van Mezo Kovest, een vermaard reiziger, geboren te Weenen den 16den Mei 1842, bezocht de militaire académie te Wiener-Neustadt en werd luitenant bij de Oostenrijksche kavallerie, maar verliet in 1864 het leger en begaf zich naar de universiteit te Bonn. In 1866 spoedde hij zich naar Parijs en zag zich als leeraar in het Duitsch eerst geplaatst aan het lycéum te Versailles en daarna aan het lycée Henri IV. Nadat hij onderscheidene reizen had volbragt in Italië en Spanje, Oostenrijk en Hongarije, werd hij van regéringswege belast met eene wetenschappelijke zending naar Rusland, Toerkistan enz., welke van 1876 tot 1878 duurde.
Oudheid-, taal- en volkerenkunde waren daarbij de onderwerpen zijner studie. Hij schreef: „La langue magyare, son origine etc. (1871)”, — „La Hongrie, son histoire etc. (1872)”, — „Les migrations des peuples et particulièrement celle des Touraniens (1873)”, — „L’ethnographie de l’Asie (1874)”, — „Mélanges altaïques (1874)”, — „Etude comparée des langues ougrofinnoises (1875)”, — „Grammaire fïnnoise (18761”,— en talrijke opstellen in tijdschriften.
