Jacques Alexandre César Charles, een beroemd Fransch natuurkundige, die zich vooral door bevordering der luchtvaart verdienstelijk heeft gemaakt, werd geboren te Beaugency den 12den November 1748, legde zich in zijne jeugd met ijver toe op de oude talen, en oefende zich voorts in de muziek, de schilderkunst en de werktuigkunde. Geruimen tijd was hij werkzaam bij het ministérie van Financiën, maar ontving eindelijk als overcompleet ambtenaar zijn ontslag. Den vrijen tijd, hierdoor verkregen, maakte hij zich ten nutte door het herhalen der proeven van Franklin, zoodat hij bekend werd met de leer der electriciteit en daarover voorlezingen hield, welke algemeenen bijval vonden.
Toen in 1783 de gebroeders Montgolfier met hunne uitvinding te voorschijn traden, was Charles aanstonds bedacht op eene vermeerdering der opstuwende kracht en hij gebruikte waterstof tot vulling van den luchtbol. Zijn eerste ballon steeg den 27sten Augustus 1783 te Parijs van het Champ de Mars omhoog, rees in den tijd van 2 minuten ongeveer 500 Ned. el en verdween in de wolken voor het oog der tallooze menigte. Eene belangrijke luchtreis volbragt hij op den 1sten December daaraanvolgende met Robert. Zij vlogen binnen weinige minuten over een afstand van 9 uren gaans, bereikten eene hoogte van meer dan 2000 Ned. el en daalden neêr in de vlakte van Nesle. Later ondernam Charles alleen onderscheidene luchtreizen.
Lodewijk XVI, die aanvankelijk zulke togten, als roekelooze ondernemingen, verbood, deed ook den naam van Charles plaatsen op de medaille, ter eere van de gebroeders Montgolfier geslagen, bezorgde hem een zetel in de Académie en deed hem wonen in het Louvre, waar Charles een uitstekend physisch kabinet in orde bragt. De Omwenteling liet hem ongedeerd; hij had alleen te doen met Marat, wiens leer omtrent het licht hij bestreed. In 1804 werd hij lid en later bibliothecaris van het Instituut, en overleed den 7den April 1827. Onderscheidene „Mémoires” van hem zijn gedrukt in de jaarboeken der Académie.
