Trilobieten (Trilobitae Walch.) of drielobbers is de naam van eene orde van kreeften (Entomostraca), die tot de oudste watervormingen onzer aardkorst behooren.
Zij omvat schaaldieren met een veelal voor oprollen geschikt, met een dik pantser bedekt en door twee overlangsche groeven meestal driedeelig ligchaam, met een van voren half-cirkelvormigen kop, een aantal naauwkeurig afgedeelde segmenten van den romp en een grooten, schildvormigen staart. Aan den rand van dezen laatsten is het pantser naar de buikzijde omgebogen, zoodat alleen het middengedeelte daarvan onbedekt blijft. Aan den kop vindt men, meestal op twee verhevenheden, groote oogen met facetten en aan de zijden van den kop heeft men vaak twee lange, naar achteren gerigte stekels, en ook hier eene verdubbeling naar de zijde van den buik. Ook aan de deelen van den romp ontwaart men ombuigingen van velerlei vorm. De trilobieten leefden in zee, waarschijnlijk aan de kust, en behooren tot de vertegenwoordigers der oudste dierenwereld. Men vindt hen reeds in de onderste lagen van het overgangsgebergte, doch spoedig, bijv. in den bergkalk, komen zij zeldzamer voor en verdwijnen in de steenkolenvorming nagenoeg geheel en al. De merkwaardigste geslachten der trilobieten zijn: Harpes Brogn,., Paradoxides Brogn., Calymene Brogn., Olenus Dalm., Phacops Emmr., Arges Goldf. en Brontes Goldf.
