Toll (Karl, graaf von), een Russisch generaal, geboren in 1778 te Reval in Lyfland, trad in 1795 in Russische dienst, nam in 1799 deel aan den veldtogt van Soewarow, zag zich in 1805 geplaatst bij den generalen staf, streed bij Austerlitz, vervolgens tegen de Turken, werd in 1812 kwartiermeester-generaal van Koetoesow, en in 1813 van Barclay de Tolly en op het slagveld van Leipzig luitenant-generaal, — voorts in 1823 adjudant-generaal van den Keizer, chef van den generalen staf der eerste armee en in 1825 generaal der infanterie.
Voorts nam hij als chef van den generalen staf in 1829 deel aan den veldtogt tegen de Turken. Door de overwinning van 11 Junij bij Koelewtsja verwierf hij de gravenkroon. In den Poolschen veldtogt van 1831 stond hij op nieuw als chef van den generalen staf generaal Diebitsj ter zijde, belastte zich na diens dood tijdelijk met het opperbevel en bestuurde bij de bestorming van Warschau den 7den October, toen Paskewitsj gewond was, de krijgsverrigtingen op den laatsten dag der belegering. Daarop werd hij tot lid van den Russischen Rijksraad benoemd en in 1833 tot opperbestuurder der land- en waterwegen en der openbare gebouwen. Hij overleed te Petersburg den 5den Mei 1842.
