Terts

betekenis & definitie

Terts is in de muziek de derde toon van den aangenomen grondtoon af, alzoo een interval van drie trappen, en komt voor als groote, kleine en verminderde terts, van welke de eerste twee veranderlijke consonanten zijn, terwijl de laatste een dissonant is. De groote terts, welke uit twee geheele toonen (c—e, g—h) bestaat, heeft de wiskundige verhouding van 4:5, — de kleine terts, zich in moltoonen bewegend, bestaat uit één geheelen en een grooten halven toon (e—g), zoodat hare zuivere verhouding is als die van 5:6, — en de verminderde terts, uit twee groote halve toonen bestaande (cis—es), heeft de verhouding van 225—256. De terts vormt in de harmonie den tusschenliggenden interval tusschen de beide vaste toonen van den drieklank, namelijk van den grondtoon en van de kwint, weshalve zij ook den naam draagt van mediante.