Terras

betekenis & definitie

Terras (Een) is eene natuurlijke of kunstmatige hoogte van den bodem, die met eene glooijing of ook wel met een trap afdaalt naar het lager gelegen gedeelte. Gewoonlijk heeft men een terras vóór op hoogten gebouwde villa’s, en men spreekt ook van bergterrassen, waarlangs men als het ware trapsgewijs het eigenlijke gebergte bereikt. Dikwijls worden voorts terrassen kunstmatig aangelegd ter versiering van tuinen en parken. Ook in de versterkingskunst spreekt men van terrassen, namelijk van vlakten, welke hooger gelegen zijn dan de overige gedeelten van het terrein.