Wat is de betekenis van terras?

terras - Zelfstandignaamwoord 1. (in de landbouw) een horizontaal gelegen vlakte, enerzijds begrensd door een duidelijk aflopend terrein en anderzijds door een duidelijk oplopend terrein 2. (in de horeca), een plek van een horecagelegenheid waar klanten buiten kunnen zitten 3. een met een horecaterras vergelijkbare plek in een tuin 4....

terras - zelfstandig naamwoord uitspraak: ter-ras 1. plek in de buitenlucht waar je kunt zitten om iets te drinken ♢ we zaten lekker op een terrasje in de zon 2. vlak, horizontaal terrein tegen de helling van een berg of heuvel...

een terraske doen (een terrasje pikken)

zitgelegenheid; hoger gelegen terrein

1. een afgescheiden, meestal verhoogde zitgelegenheid in de open lucht, d.e aansluit aan een café of woonhuis; 2. een vlakte of kleiner stuk grond dat hoger gelegen is dan de rest van het terrein. Wijnbergen en sawa's zijn meestal terrasvormig aangelegd.

trapsgewyse aangelegde grondvlak, skuins oplopende vlak met gras (blomme) beplant voor gebou; vlakte hoër as omliggende land; grondwal; plat dak.

verhoogde vlakte; trottoirgedeelte bij café met stoelen en tafels; vlakte op helling

Een t. is een gewoonlijk lang, smal, vlak gebied, dat rivier, meer of zee omrandt en een oud niveau vertegenwoordigt. Rivier-t. ontstaan doordat de rivier na eerst materiaal te hebben aangevoerd daarin later een nieuw dal insnijdt, waarbij de oude dalbodem als een hoger gelegen gebied overblijft. De vlakke, hoog t.o.v. het water gelegen, omrandinge...

...