Tastzin, ook in meer algemeenen zin gevoel geheeten, noemt men het vermogen om door middel van de huid de gedaante, hardheid en weekheid der voorwerpen, alsmede hunne warmte of koude waar te nemen. Dit geschiedt door de toppen der gevoelzenuwen in de huid, welke in verband staan met de hersenen en elken prikkel van buiten derwaarts overbrengen. Onder de opperhuid heeft men eene laag, die rijk is aan zenuwen en bloedvaten en naar de bovenzijde talrijke digt nevens elkaar geplaatste heuveltjes of liever tepeltjes bezit, die gedeeltelijk bloedvaten omsluit en gedeeltelijk een eigenaardig, eivormig blaasje, waarin zich eene zenuw vertakt (zie bijgaande afbeelding).
Men geeft aan die blaasjes den naam van tast- of gevoelsligchaampjes en vermoedt, dat zij bij het tasten belangrijke diensten bewijzen, hoewel men daaromtrent geene nadere inlichtingen weet te geven. De vertakking der gevoelszenuwen is vooral sterk in de toppen der vingers, zoodat wij juist deze bij voorkeur bezigen, om ons omtrent den vorm, den aard en de temperatuur der voorwerpen te vergewissen. Zie voorts onder Gevoel.
